Je bent nooit te oud om te studeren, toch?!

Eind 2018 heb ik besloten om na 6 jaar weer een studie op te pakken. Je bent immers nooit te oud om te leren wordt er altijd gezegd en dat gaan we nu maar eens ervaren. In september 2019 ben ik begonnen met de studie Toegepaste Psychologie en nu een jaar later heb ik mijn eerste jaar gehaald en kan ik niet wachten tot we in september weer mogen beginnen.

Na het afstuderen aan de dansacademie heb ik vaak de vraag gekregen wanneer ik nou een echte studie ga doen en of het niet verstandig is om mijn hobby los te laten en een écht vak te leren. ‘Dat dansen daar zit toch geen toekomst in’ en ‘je hebt het geprobeerd, maar het is niet zo uitgepakt als je zou willen’ waren vaak uitspraken ter onderbouwing van deze vragen. Ik heb mij altijd afgevraagd waarom nooit de vraag kwam of ik gelukkig ben met mijn leven of wat ik zou willen bereiken. Want dat wat ik wilde bereiken in de danswereld heb ik bereikt en ben ik op de achtergrond druk bezig dit verder te ontwikkelen. Ik ben altijd gelukkig geweest met de keuzes die ik gemaakt heb op dansgebied, maar dat lijkt mij een topic voor een andere keer. 

Toen ik afgelopen jaar besloten had om weer te gaan studeren en dit ging vertellen kwamen deze argumenten gelijk weer naar boven bij sommigen; ‘tja je wilt toch aan je toekomst werken en een beetje geld verdienen’ en ‘slim om wat anders te gaan doen, het dansen is dus niks geworden?!’. Ik vind het allemaal nog steeds zeer pijnlijk om te horen, maar wellicht denk ik gewoon anders over wat gelukkig zijn is. Mijn werk naast het dansen maakte mij niet meer gelukkig en dat gat wilde ik invullen door nieuwe kennis op te doen. Zo kwam ik erop om weer de schoolbanken in te duiken.

Het is niet dat ik eerder niet wilde studeren, maar ik wist gewoon niet wat ik zou willen doen. En aangezien ik niet iemand ben die gemakkelijk leert wilde ik wel iets gaan studeren wat mij interessant lijkt of zou kunnen liggen. Uiteindelijk weet je het nooit zeker en kom je er alleen maar achter door het gewoon maar te doen. Maar ik heb de stap niet zomaar genomen! Ik ben veel bezig geweest met zelfevaluatie, wat ik zou willen doen en wat voor studie daarbij zou aansluiten. Vanuit hier heb ik een boel onderzoek online gedaan en ben ik zowel met mijn vader als met een vriendin naar open dagen geweest bij verschillende instellingen. Het lesaanbod van de Hogeschool van Amsterdam sprak mij erg aan en vooral de optie om de studie in deeltijd te kunnen volgen. Na de open dag heb ik mij aangemeld en de selectieprocedure doorlopen. Het was even spannend of ik zou mogen beginnen aangezien ik als zzp-er werk, maar door mijn sterke motivatie en bereidheid om eventueel ander werk te zoeken (op vaste basis) ben ik toegelaten om te beginnen.

In september 2019 mocht ik beginnen als deeltijd student Toegepaste Psychologie, ik kon mijn pret niet op want naast het dansen heb ik nu de kans gekregen om nieuwe kennis op te doen!

Ik deel dit verhaal nu met jullie een jaar nadat ik gestart ben omdat het een heel nieuw avontuur voor mij was. Zou ik het wel leuk vinden? Past het echt bij mij? En bovenal zou ik het studeren zelf wel kunnen? Het is een vierjarige opleiding en als ik ergens aan begin dan wil ik dit ook afmaken, maar als het totaal niet bij mij zou passen dan had ik dit jaar waarschijnlijk ook niet kunnen halen. Dan had ik nu een heel ander verhaal geschreven.

Is het anders dan ik verwacht had? Ja dat is het zeker! Maar dat maakt het eigenlijk nog interessanter! De kennis en inzichten die ik opgedaan heb zijn super goed inzetbaar op mijn huidige werkplek en ook als dansdocent, iets wat ik niet verwacht had. Wat ik ontzettend gaaf vind om te zien is hoe mooi de combinatie met het dansvak kan zijn. Daarnaast zie ik ook een heleboel nieuwe mogelijkheden voorbij komen die nieuwe deuren kunnen openen.

Om weer te gaan studeren is een keuze geweest waar ik vanaf het begin af aan achter heb gestaan en waarvan ik nu ook kan zeggen dat deze studie echt bij mij past. Het dansen staat door de studie op een iets lager pitje, hoewel ik achter de schermen ook druk bezig ben met nieuwe ontwikkelingen.

Funfact: Twee weken nadat de foto bovenaan dit stuk gemaakt is, is deze hele muur vol gehangen met portretten van alle docenten van de opleiding Toegepaste Psychologie. Was ik dus nog net op tijd met het maken van de foto.